weer proberen
Blijf op de hoogte en volg fritselsrolenlidcon
06 Januari 2014 | Indonesië, Senggigi
We beginnen natuurlijk met het ontbijt, dat was weer heerlijk.
We waren om 04.45u wakker en we zaten 06.30u aan het ontbijt.
We waren de eerste twee. 07.30u lagen we in het zwembad.
Het weer is heerlijk.
Overwegend blauwe lucht met wat schaapjes erin.
Yuli, de kok, is al 2 dagen niet op komen dagen, ze is onbereikbaar, raar hoor.
Vandaag was er de obligate witte rijst, de nasi, de bami, van Sri de receptioniste kregen we eigengemaakte pisang goreng en er waren heerlijke krokante maiskoekjes.
We moesten onszelf geweld aandoen om er maar 2 te nemen, want dat vliegt meteen aan je heupen en kont.
De groente vonden we minder, daar zaten ikan teri in, ofwel gedroogde gezouten visjes.
Zondag, familiedag, iedere familie met kinderen gaat naar t strand als het mooi weer is en het IS mooi weer.
De spelende kinderen met hun gesluierde moeders in het water waren een lust voor het oog.
De vaders zitten veelal rokend op het strand, soms bij elkaar, soms niet.
Het tafereel straalt tevredenheid en plezier uit.
Terug in het zwembad belt Marcel voor een kind/consult, meteen komt er nog iemand mee, zo gaat dat hier.
Na een half uurtje is alles weer rustig en krijgen we trek, we bestellen gebakken ui-ringen en een glas melk.
Het laat even op zich wachten want er ging nog een roomservice tussendoor. Tijdens het wachten " redden" we allerlei vliegend gespuis uit het water, voor sommige komt onze " redding" te laat en die worden door de minuscule miertjes opgeruimd.
Athun, een allerliefst meisje met een zoontje van 4 jaar, staat nu alleen in de keuken.
Haar volgende vrije dag nemen we haar mee voor een dagje uit met haar jongetje, ze straalde toen we vroegen of ze dat wilde.
Ze vertelde nog dat ze nu bij haar moeder woonde, want haar man sloeg haar en het kind.
Ze zei met een triest snoetje, hij heeft nu een vriendin en geen kindje, hij wil m niet meer. Zo heb je overal de dramaatjes.
Novi vertelde ons dat haar ouders met haar hebben gebroken, dat ze hun dochter niet meer is en dat ze alles, wat ze voor ooit voor haar ouders heeft, gekocht kapot zullen gooien.
Primitieve mensen.
Novi is er verdrietig om natuurlijk.
Nu wil ze morgen haar motor halen die nog bij haar ouders staat, maar zij vinden dat ze recht op haar motor hebben, dus kan ze m kopen....ze lijken wel gek.
Ze weigeren te zeggen waarom !
Zo denk je dat je Indonesiers een klein beetje kent en dan laten ze je weer een hele andere kant van zichzelf zien.
We hebben met Hamdan afgesproken dat we woensdag een toer gaan maken.
Dan komt t Lombokgroepje bij elkaar en gaan wij op ontdekkingsreis.
De rest van de middag brengen we in het zwembad door en genieten nog even na op ons eigen terrasje.
Ook op ons terrasje hebben we een privilege...2 bedden van het zwembad op ons plekje, met 2 dikke matrassen nog uit de oude voorraad voor ons bewaard, wat een luxe...na 12 uur komt langzaam de zon op ons plekje, dan zetten we de paraplu open op de ballustrade-rand en zo hebben we ons eigen overschaduwde terras.
Het is nooit van lange duur, want wil je voorkomen dat je smelt moet je niet langer dan 20 minuten daar zitten...
Ik krijg net een geurige nespresso onder mijn neus geschoven die ik al van een afstand kon ruiken, heerlijk.
De zonsondergang viel wat tegen want binnen 10 minuten was het flink bewolkt en verdween de zon achter de grijze slierten.
Toch kleurde de lucht van roze naar oranje en werd uiteindelijk diep-paars en toen was het donker.
Het enige vreemde is dat we al een paar dagen geen krekels horen...na het invallen van de duisternis...
We waren om 04.45u wakker en we zaten 06.30u aan het ontbijt.
We waren de eerste twee. 07.30u lagen we in het zwembad.
Het weer is heerlijk.
Overwegend blauwe lucht met wat schaapjes erin.
Yuli, de kok, is al 2 dagen niet op komen dagen, ze is onbereikbaar, raar hoor.
Vandaag was er de obligate witte rijst, de nasi, de bami, van Sri de receptioniste kregen we eigengemaakte pisang goreng en er waren heerlijke krokante maiskoekjes.
We moesten onszelf geweld aandoen om er maar 2 te nemen, want dat vliegt meteen aan je heupen en kont.
De groente vonden we minder, daar zaten ikan teri in, ofwel gedroogde gezouten visjes.
Zondag, familiedag, iedere familie met kinderen gaat naar t strand als het mooi weer is en het IS mooi weer.
De spelende kinderen met hun gesluierde moeders in het water waren een lust voor het oog.
De vaders zitten veelal rokend op het strand, soms bij elkaar, soms niet.
Het tafereel straalt tevredenheid en plezier uit.
Terug in het zwembad belt Marcel voor een kind/consult, meteen komt er nog iemand mee, zo gaat dat hier.
Na een half uurtje is alles weer rustig en krijgen we trek, we bestellen gebakken ui-ringen en een glas melk.
Het laat even op zich wachten want er ging nog een roomservice tussendoor. Tijdens het wachten " redden" we allerlei vliegend gespuis uit het water, voor sommige komt onze " redding" te laat en die worden door de minuscule miertjes opgeruimd.
Athun, een allerliefst meisje met een zoontje van 4 jaar, staat nu alleen in de keuken.
Haar volgende vrije dag nemen we haar mee voor een dagje uit met haar jongetje, ze straalde toen we vroegen of ze dat wilde.
Ze vertelde nog dat ze nu bij haar moeder woonde, want haar man sloeg haar en het kind.
Ze zei met een triest snoetje, hij heeft nu een vriendin en geen kindje, hij wil m niet meer. Zo heb je overal de dramaatjes.
Novi vertelde ons dat haar ouders met haar hebben gebroken, dat ze hun dochter niet meer is en dat ze alles, wat ze voor ooit voor haar ouders heeft, gekocht kapot zullen gooien.
Primitieve mensen.
Novi is er verdrietig om natuurlijk.
Nu wil ze morgen haar motor halen die nog bij haar ouders staat, maar zij vinden dat ze recht op haar motor hebben, dus kan ze m kopen....ze lijken wel gek.
Ze weigeren te zeggen waarom !
Zo denk je dat je Indonesiers een klein beetje kent en dan laten ze je weer een hele andere kant van zichzelf zien.
We hebben met Hamdan afgesproken dat we woensdag een toer gaan maken.
Dan komt t Lombokgroepje bij elkaar en gaan wij op ontdekkingsreis.
De rest van de middag brengen we in het zwembad door en genieten nog even na op ons eigen terrasje.
Ook op ons terrasje hebben we een privilege...2 bedden van het zwembad op ons plekje, met 2 dikke matrassen nog uit de oude voorraad voor ons bewaard, wat een luxe...na 12 uur komt langzaam de zon op ons plekje, dan zetten we de paraplu open op de ballustrade-rand en zo hebben we ons eigen overschaduwde terras.
Het is nooit van lange duur, want wil je voorkomen dat je smelt moet je niet langer dan 20 minuten daar zitten...
Ik krijg net een geurige nespresso onder mijn neus geschoven die ik al van een afstand kon ruiken, heerlijk.
De zonsondergang viel wat tegen want binnen 10 minuten was het flink bewolkt en verdween de zon achter de grijze slierten.
Toch kleurde de lucht van roze naar oranje en werd uiteindelijk diep-paars en toen was het donker.
Het enige vreemde is dat we al een paar dagen geen krekels horen...na het invallen van de duisternis...
-
06 Januari 2014 - 06:59
Puk:
Goedemorgen, we waren al vroeg op vanmorgen, allebei heerlijk geslapen. Fijn hoor, ik hoor weer bij de mensen, lekker!
Fijn dat je app weer werkt Els, wat beleef je toch een hoop, een zoekgeraakte kok, en al de mensen met hun verschillende instellingen, interessant in ieder geval.
Hier branden de kaarsen alweer volop, een dikke voor Rully met zijn naam erop, dan 1 voor Suzan, Linda's vriendin, wordt steeds zwakker, kan nog wel lopen maar ook niet meer de benen op bed krijgen wanneer ze op het randje zit, moet steeds meer een meer geholpen worden. Ze wilde van de week ook geen bezoek van Linda ontvangen, het is ook zo vreselijk moeilijk, ze heeft twee kinderen van ongeveer 12 en 10, en nog maar zo weinig tijd. Ze is over het algemeen heel positief en dapper maar heeft de laatste tijd veel te kampen met misselijkheid ook, ze is ook maar net 42, zoals Linda, samen naar school geweest, je kent het wel.
Straks naar de tandarts, check up, en dan verder geen afspraken. Het regent buiten en mijn ontbijtje staat klaar dus even weer stoppen, kom wel weer terug. Iedereen een prettige dag.
Oh ja, de vriendschaps/beterschapskaars brandt ook, dus voor iedereen een lichtje in de duisternis. -
06 Januari 2014 - 08:42
Lenny:
Goede morgen deze morgen!
Wat een narigheid, zo zie je, ieder huisje heeft zijn eigen kruisje, de één wat groter en zwaarder dan de ander. Dan is het toch de kunst om positief te blijven, mensen die dat van nature hebben bewonder ik.
Van mijzelf kan ik zeggen dat ik snel leeuwen en beren zie.
Vanmorgen ben ik om 7.00 de deur uitgegaan, het leek wel of ik weer naar mijn werk ging, dat was altijd 6.45.
Wat ben ik blij dat ik van die ellende af ben. Geen goede herinneringen aan mijn werkplek.
Nu ben ik bij mijn kleindochter, ze is wat spraakzamer, maar hoesten is nog lang niet over. Straks neem ik ze mee naar buiten voor een korte wandeling met de hond. De temperatuur is 11 graden dus dat moet lekker zijn voor haar na al die dagen op bed.
Els, leuk dat je woensdag een tocht gaat maken, we zullen aan je denken als we aan de koffie zitten.
Neem je dan dat meisje met haar zoontje ook mee? Lief hoor ! !
Nou je verslag en de foto's zijn weer gezellig.
Fijne dag !!
-
06 Januari 2014 - 08:44
Jan:
Els, leuk dat je ook de keerzijde van de Sasakers leert kennen. Kennelijk heeft Novi haar ouders teleurgesteld. Immers een dochter brengt geld op. Een man moet voor zijn vrouw betalen (bruidsschat) In onze ogen zijn die mensen misschien primitief maar ze leven wel in hun wereld met hun regels. Indien men zich niet houdt aan de regels volgt er straf en de hoogste straf is verbanning uit de kampung.
De situatie van Rully is niet veranderd. Vandaag hebben ze een gesprekje met de dokter.
Gelukkig begint het weer mooi weer te worden en ik krijg steeds meer zin om terug te keren. -
06 Januari 2014 - 09:03
Els:
Ja Jan, het enige dat we kunnen doen is ons verbazen en zeggen tegen jou : je hebt t gezegd ! Maar jij de mensen daar natuurlijk veel beter dan wij.
Bij ons wordt erover gepraat en moet je het wel heel bont maken willen je ouders met je breken.
Weer een ervaring rijker.
Jammer dat je nog geen betere berichten kunt geven over Rully maar in ieder geval ook niet slechter. Het verbaast ons heel erg dat hij er tot dusver al zo doorkomt... -
06 Januari 2014 - 09:11
Jo:
Toch moeilijk te begrijpen dat ouders hun kind niet meer willen ( zien) verdrietig voor Novi, maar kan me haast niet voorstellen dat de ouders hier zelf niet verdrietig over zijn.
Zaterdag zijn we naar de voetbal geweest, nieuwjaarreceptie.
Ze hebben een panna veldje aangelegd en dat zou feestelijk geopend worden, toch was het een beetje bedrukt, het veldje is genoemd naar Jacques Romeijn, een hele leuke man die helaas in het Hospice verblijft, hij heeft kanker en niet lang meer te leven.
Toch was hij erbij ! ... gebracht met de ambulance, goed ingepakt op een brancard.... wat mooi en tegelijk triest om te zien hoe hij daar lag, vrouw en zoon en kleinzoon om zich heen, maar hij vond het schitterend!
Later hebben ze hem in de kantine ' gezet' en lag hij daar met rode wangen , bier en bitterballen!! Gelijk heeft ie, zou ik ook doen.
Ik heb m nog 'gedag' gekust, hij knipoogde en gaf me een glimlach, praten gaat niet meer....
Als ik dit verhaal lees, waan ik me helemaal op Lombok, heerlijk dat relaxen en zon en lekker eten, hier is het weer nog prima, gelukkig !! vanmorgen 11.5 graden!
Fijne dag, en we blijven hopen en duimen voor Rully.............................
-
06 Januari 2014 - 09:12
Jo:
Jacques Romeijn is 34 jaar actief geweest voor Forum Sport ..... -
06 Januari 2014 - 09:43
Puk:
Wat een ellende toch, het leven is zo kort, moet dat nu zo? Soms vraag je je wel eens af waarom we het elkaar soms zo moeilijk maken, het is nergens voor nodig. Voor Novi maar ook volgens mij voor de ouders heel vervelend, dat moet toch anders kunnen.
Verder laat ik alles maar even op me inwerken, moet zo weg, tot straks......
-
06 Januari 2014 - 09:53
Els:
Ik moet zeggen dat het ons verbaasde hoe nuchter Novi het aan ons vertelde, met voor onze begrippen weinig emoties, maar je weet t nooit allemaal precies.
Zielig voor die Jaques Romeijn, maar wel super dat ze dit voor hem hebben gedaan, toch een mooi lichtpuntje.
Wat is een pandaveldje ?
Wij zijn vandaag naar de bruiloft van Citra geweest, morgen staat alles erop.
Het werkt goed zo 1 dag later alles plaatsen, kan ik t rustig aan doen.
Nee Lenny, woensdag is Athun niet vrij, zaterdag wel, maar ze weet niet of die (ene) vrije dag wordt ingetrokken nu Yuli m gepeerd is.
Maar de eerstvolgende vrije dag die ze heeft nemen we haar mee.
Puk, wat erg voor Suzan, het is toch niet eerlijk in het leven he ? Een jonge moeder die haar kinderen niet kan zien opgroeien en de kinderen die straks geen moeder meer hebben, bah !
-
06 Januari 2014 - 10:03
Roel:
Hoi Els,
Dank voor je e-mailtje. Wij lezen nu ook weer regelmatig mee op de site!
En we zijn gelijk ook weer op de hoogte van het wel en wee daar.
Ik ben blij dat jullie nu voor het redden van de insecten zorgen. Wij hadden ook altijd een mini dierenkliniek open als we aan het zwembad zaten. Dat moet de insectenstand op Lombok goed hebben gedaan!
Ik ben benieuwd wat er met Yuli aan de hand is. Hebben jullie haar wel gezien sinds jullie op Lombok zijn?
Groetjes aan iedereen, Roel -
06 Januari 2014 - 10:04
Jo:
Een Panna veldje is een mini voetbalveldje waar ukkies kunnen spelen.... -
06 Januari 2014 - 10:13
Els:
Hi Roel, ja we hebben Yuli jullie fotoboekjes gegeven, toen ze haar salaris kreeg is ze zonder dat ze iets heeft gezegd vertrokken naar centraal Lombok en is ze voor alles en iedereen onbereikbaar.
Nou het zal allemaal wel hoor.
Nelis is ook ineens vertrokken, Gita en Dende ook. Citra en Ugie zijn in maart uitgewerkt omdat ze dan bijna gaan bevallen. Er blijft niemand over...is minder leuk maar c'est la vie !
Lalu en Yuyun zijn ook weg, Novi weg, Ida weg...de tuinjongens en de roomboys zijn er nog. Rath is goed genezen en As ook. Sri weer in de receptie met Dian en Athun en Hero in de keuken, Ika en Rody in het restaurant. Odang en Budi administratie en vervoer. Er zullen wel snel stagiaires bij komen.
Jullie zijn weer bij ! :-)) -
06 Januari 2014 - 10:39
Els:
Oke dank Jo. -
06 Januari 2014 - 11:01
MIA:
Jeetje wat een tragedies allemaal
Puk wat erg voor Linda's vriendin Susan zo'n jonge vrouw en die kindertjes,afschuwelijk ,wens haar veel sterkte en jij ook natuurlijk want jij kent haar ook goed.
Els zo ik lees is er bij jullie ook genoeg aan de hand,zo zie je niks blijft zoals het was
Voor Novi is het niet leuk dat haar ouders haar hebben laten vallen,misschien dat ze vinden dat ze het te hoog in haar bol heeft,maar je zou toch denken dat je het heerlijk vind voor je kind dat ze het beter krijgen dan dat je zelf hebt gehad.
Lenny verstandig om je kleindochter mee naar buiten te nemen,als ze geen koorts meer heeft en goed warm is aangekleed is het juist goed,alle beestjes eraf laten wapperen.
Ja en rully,triest verhaal,wat zal daar uit komen als hij blijft leven bah bah.
Hier schijnt het zonnetje weer dus even zo de slaapkamer schoon maken en dan in de zon lezen -
06 Januari 2014 - 11:14
Paula:
Je zou bijna gaan denken dat Marcel een slechte baas is, maar er zal onderling wel het een en ander gaande is. Wel vervelend voor jullie dat het bekende personeel verdwenen is.
Jo zeker dubbel een feestje is gelijk aan afscheid nemen, fijn dat jullie er zo'n goed moment van hebben kunnen maken, dat blijft je altijd bij.
Arme Novi en ook haar ouders, waarschijnlijk bannen deze mensen het verdriet uit hun gedachten, het is hun plicht blijkbaar, maar wat zou er voor ergs gebeurd zijn, ik denk dat Novi gesnapt is tijdens een vrijpartijtje met haar vriend, of misschien een nachtje over is gebleven, oei oei oei, dat kan in Lombok niet dus.
Puk sterkte bij de tandarts.
Lenny hoe is het uitstapje met je kleindochter bevallen???
Elsje volgens mij hebben jullie een leuke dag met het bruidspaar, veel plezier.
Ik ga aan de was, Fr2 is naar Mientje, die belde gisteravond laat helemaal in de kroten op, want ik was jarig, geen mens die haar kon vertellen dat het al een week geleden was, GGGGGGGRRRRRR, ze denkt al minstens 30 jaar nooit aan mijn verjaardag. Nou ja 98 jaar, het is haar vergeven.
Ieder nog een fijne dag. -
06 Januari 2014 - 12:04
Lenny:
Paula, even kort.....we zijn nog geen half uur buiten geweest en langs de C1000 dit was net genoeg, ze is doodmoe. Morgen maar weer. -
06 Januari 2014 - 12:16
Paula:
Wees maar voorzichtig met het meisje Lenny, het duurt al erg lang, dus geen wonder dat ze moe is maar het buitenluchtje en zonnetje moet haar toch beter maken. Sterkte voor jullie.
-
06 Januari 2014 - 12:42
Els:
Vervelend hoor Lenny, ik weet nog precies hoe moe ik was toen ik t had, heeft best een nasleep gehad. Geef haar maar een knuffie van ons. -
06 Januari 2014 - 13:11
Wim:
Nou, wat een verhaal Els! Onbesnappelijke toestanden....
Maar ja, 's-lands wijs, 's-lands eer, tóch?
Ben vandaag behoorlijk van de luie, maar wilde me toch even melden.
Plezierige dag voor de hele club en tot later... -
06 Januari 2014 - 13:30
Els:
Altijd gezellig als je erbij bent Wim ! -
06 Januari 2014 - 15:08
Els:
Enigszins gesloopt, groeten wij jullie lieve allemaal, we gaan tiduren !
Sampai jumpa besok ! Ofwel : tot morgen ! -
06 Januari 2014 - 22:23
Roel:
Dank voor de update Els. Veel wijzigingen in het personeelsbestand, maar ja, nieuwe ronde,nieuwe kansen! Groetjes aan Rodi in ieder geval, hij mailt ons nog regelmatig. Vinden we leuk!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
