Maulid
Blijf op de hoogte en volg fritselsrolenlidcon
30 Januari 2014 | Indonesië, Senggigi
Maulid
Het is weer zover, de vreetfeesten van Maulid zijn weer aangebroken.
We worden,overladen met voer, moeten bij diverse mensen uit t hotel ( zij vinden het een eer als je komt) op bezoek en overal krijg je een schaal eten waar je U tegen zegt en wat je niet opeet krijg je mee in plastic pakjes.
We waren uitgenodigd bij Rody en bij Sri.
We hebben het jullie al eens verteld, maar voor de nieuwe lezers is het misschien wel leuk om even te worden ingelicht.
Vooral in de stad zie je mooie, grote huizen staan die er ook van binnen schitterend uitzien, maar dat is niet voor iedereen weggelegd.
Het merendeel van de bevolking woont niet in de stad en ook niet in grote huizen, zelfs niet in kleine huizen maar een soort superkrot.
Zij zijn er tevreden mee en houden het zelfs vaak nog netjes, schoon is anders maar als het al opgeruimd is ziet het er al heel anders uit.
Soms is er een buitendeur, soms zijn er ramen maar bijna nooit overal.
Het huis van vandaag had 6 ramen, waarvan 2 met ramen en bij vier was het alleen het raamgat met een doek ervoor.
Slaapkamers waren ruimtetjes waar een klein tweepersoonsmatras precies klem lag tussen de muren en een deur zat er niet in.
Iedereen zat zich te vergapen aan ons onder de beruga, terwijl wij een plastic stoeltje aangeboden kregen waarvan ik de pootjes twijfelachtig smal vond en ik gunde niemand de aanblik dat ze bij mij zouden afbreken.
Ik ging dus als laatste zitten en t viel mee.
Niet teveel bewegen...,
Er werd een gigantische bak met kleine schaaltjes voor ons neergezet met allemaal voor ons bekend Maulid-eten.
Diverse rijstbewerkingen waaronder de nasi rasun, die zeker onze favoriet is en we hebben voor ons fatsoen er wel een paar hapjes van gegeten.
Agar-agar in allerlei kleuren, een stevig soort gelatinepuddinkjes ( niet helder), zwarte rijstcake, gekleurde pannekoekjes, alles stijf van de suiker.
Rendang, heerlijk kruidig rundvlees, sateetjes, allerlei knabbeltjes en overal zat een ander smaakje aan.
Sloten thee, met limoen of gember, goddank accepteerden ze ons : tanpa gula ( zonder suiker) hoewel ze wel een heel vies gezicht trokken.
Het is ons al heel lang duidelijk waarom mensen hier niet oud worden, heb je suikerziekte ? Pech gehad. Heb je hoge bloeddruk ? Jammer dan.
Soms geven de artsen wel pilletjes, maar je hoeft nooit terug te komen en als ze dus op zijn, nou dan is dat zo.
De moeder van Sri is een paar maanden geleden overleden aan hoge bloeddruk, 45 jaar.
Jongetjes van 10 jaar roken hier al, niet standaard, maar niemand kijkt ervan op !
Overal reden op brommertjes ballonnenverkopers rond, ze hadden zoveel ballonnen bij zich dat het was of de brommer zelf reed zonder bestuurder.
Ook de klimpalen, met kleding boven was men aan het insmeren met olie.
In de kampong van Rody, er stonden huizenhoge bananenbomen met mega-grote takken vol bananen eraan en overal lag het vuil wel 10 cm hoog, ze leven er gewoon op, werd hard gewerkt aan de lokale spelen, 1 vergelijkbaar met de Amerikaanse Pinata maar dan met bruine potten hangend aan dikke bamboe, gevuld met rode vloeistof, die men geblinddoekt met een bamboestok kapot moest slaan.
Het andere waren grote opgehangen meloenen, waarin in gleufjes die waren gemaakt, muntjes waren gestoken.
De meloenen waren nog gelakt zodat de muntjes stevig vast kwamen te zitten en de mannen moesten die er dan met hun tanden uit proberen te trekken.
Zonder handen natuurlijk !
De bezoeken waren leuk maar oh zo warm, ondanks dat ze meteen met een ventilator kwamen aandragen.
Nog een snel boodschapje in Chakra en toen hurry up naar het zwembad.
Nadat we Hamdan een grote tas met eten hadden meegegeven en wij snel het bad ingleden, kwam Annie....ja dus met eten !!!
20 stokken sate babi, gelukkig was het met spek, dus voelden we ons minder schuldig dat we alleen de lekkere magere stukjes opaten en de rest met de lege stokjes in de afvalbak lieten verdwijnen.
Nu gaan we over een kwartier weg, om te eten met de ouders van Marcel.
Jeeeeeeetje, wat een luxe-problemen hebben wij zeg !!!!
Het is weer zover, de vreetfeesten van Maulid zijn weer aangebroken.
We worden,overladen met voer, moeten bij diverse mensen uit t hotel ( zij vinden het een eer als je komt) op bezoek en overal krijg je een schaal eten waar je U tegen zegt en wat je niet opeet krijg je mee in plastic pakjes.
We waren uitgenodigd bij Rody en bij Sri.
We hebben het jullie al eens verteld, maar voor de nieuwe lezers is het misschien wel leuk om even te worden ingelicht.
Vooral in de stad zie je mooie, grote huizen staan die er ook van binnen schitterend uitzien, maar dat is niet voor iedereen weggelegd.
Het merendeel van de bevolking woont niet in de stad en ook niet in grote huizen, zelfs niet in kleine huizen maar een soort superkrot.
Zij zijn er tevreden mee en houden het zelfs vaak nog netjes, schoon is anders maar als het al opgeruimd is ziet het er al heel anders uit.
Soms is er een buitendeur, soms zijn er ramen maar bijna nooit overal.
Het huis van vandaag had 6 ramen, waarvan 2 met ramen en bij vier was het alleen het raamgat met een doek ervoor.
Slaapkamers waren ruimtetjes waar een klein tweepersoonsmatras precies klem lag tussen de muren en een deur zat er niet in.
Iedereen zat zich te vergapen aan ons onder de beruga, terwijl wij een plastic stoeltje aangeboden kregen waarvan ik de pootjes twijfelachtig smal vond en ik gunde niemand de aanblik dat ze bij mij zouden afbreken.
Ik ging dus als laatste zitten en t viel mee.
Niet teveel bewegen...,
Er werd een gigantische bak met kleine schaaltjes voor ons neergezet met allemaal voor ons bekend Maulid-eten.
Diverse rijstbewerkingen waaronder de nasi rasun, die zeker onze favoriet is en we hebben voor ons fatsoen er wel een paar hapjes van gegeten.
Agar-agar in allerlei kleuren, een stevig soort gelatinepuddinkjes ( niet helder), zwarte rijstcake, gekleurde pannekoekjes, alles stijf van de suiker.
Rendang, heerlijk kruidig rundvlees, sateetjes, allerlei knabbeltjes en overal zat een ander smaakje aan.
Sloten thee, met limoen of gember, goddank accepteerden ze ons : tanpa gula ( zonder suiker) hoewel ze wel een heel vies gezicht trokken.
Het is ons al heel lang duidelijk waarom mensen hier niet oud worden, heb je suikerziekte ? Pech gehad. Heb je hoge bloeddruk ? Jammer dan.
Soms geven de artsen wel pilletjes, maar je hoeft nooit terug te komen en als ze dus op zijn, nou dan is dat zo.
De moeder van Sri is een paar maanden geleden overleden aan hoge bloeddruk, 45 jaar.
Jongetjes van 10 jaar roken hier al, niet standaard, maar niemand kijkt ervan op !
Overal reden op brommertjes ballonnenverkopers rond, ze hadden zoveel ballonnen bij zich dat het was of de brommer zelf reed zonder bestuurder.
Ook de klimpalen, met kleding boven was men aan het insmeren met olie.
In de kampong van Rody, er stonden huizenhoge bananenbomen met mega-grote takken vol bananen eraan en overal lag het vuil wel 10 cm hoog, ze leven er gewoon op, werd hard gewerkt aan de lokale spelen, 1 vergelijkbaar met de Amerikaanse Pinata maar dan met bruine potten hangend aan dikke bamboe, gevuld met rode vloeistof, die men geblinddoekt met een bamboestok kapot moest slaan.
Het andere waren grote opgehangen meloenen, waarin in gleufjes die waren gemaakt, muntjes waren gestoken.
De meloenen waren nog gelakt zodat de muntjes stevig vast kwamen te zitten en de mannen moesten die er dan met hun tanden uit proberen te trekken.
Zonder handen natuurlijk !
De bezoeken waren leuk maar oh zo warm, ondanks dat ze meteen met een ventilator kwamen aandragen.
Nog een snel boodschapje in Chakra en toen hurry up naar het zwembad.
Nadat we Hamdan een grote tas met eten hadden meegegeven en wij snel het bad ingleden, kwam Annie....ja dus met eten !!!
20 stokken sate babi, gelukkig was het met spek, dus voelden we ons minder schuldig dat we alleen de lekkere magere stukjes opaten en de rest met de lege stokjes in de afvalbak lieten verdwijnen.
Nu gaan we over een kwartier weg, om te eten met de ouders van Marcel.
Jeeeeeeetje, wat een luxe-problemen hebben wij zeg !!!!
-
30 Januari 2014 - 00:48
Paula:
Gelukkig dat je deze week nog versterking krijgt om alles op te eten Elsje, ik kan een hoop eten aan maar wat ik van jou hoor doet me al ploffen, wij hebben vanavond heerlijk gegeten er is nog over en dat eten we morgen op, een plak bloedworst met ananas erbij, mmmmm lekker.
Fr1 hoe kom je nou aan die winkelhaken, toch over een hekje geklommen soms, oh oh oh.
Lenny ik heb zeker de griep die jij had, maar ik houd het bij een dropdrankje hoor, ik wil geen zompie zijn met codeine, en slapen doe ik goed gelukkig.
Voor Hanneke nog 1 nachtje slapen dan gaat het ijzer eruit, sterkte, en nu duimen om de pijn uit te bannen.
Verder heb ik niets te vertellen en ga ik pitten, voor jullie een fijne dag, en de rest slaap al geloof ik.
-
30 Januari 2014 - 00:54
Els:
Slaap lekker Paultje en knap vlug op. -
30 Januari 2014 - 07:40
Els:
Roel, ik heb een mail gestuurd aan de belastingdienst Rotterdam, hoop dat ze het idd rechttrekken.
Gerard natuurlijk zal ik jullie groeten overbrengen :-) -
30 Januari 2014 - 08:58
Puk:
Frits en Paula, er brandt een kaars hoor, en Els, ook een antibelastingaanslagkaars, allemaal in 1 dikke vette kaars, en natuurlijk brandt het vriendschapskaarsje voor iedereen ook.
Vandaag komt onze hulp, wordt er weer flink gestoft en gestofzuigd, lekker hoor. Ze belden eerst dat we een ander zouden krijgen, ze waren de schedules aan het veranderen, nu Wim zei gelijk dat hij daar echt niet blij mee was, en later belden ze ons dat onze hulp gewoon bleef komen, soms moet je echt je mond wel even open doen en maar niet alles goed vinden.
Gisteren wel naar de hoogvliet geweest maar vandaag dus echt naar Gert, vanmiddag, we zijn wel echt lui hoor. Wel op tijd naar bed gegaan gisteravond en allebei zo'n 9 uur geslapen, ik slaap nu lekker de hele nacht door, hopen dat het zo blijft.
Verder nog niets te vermelden, we zitten lekker aan de koffie op het ogenblik. -
30 Januari 2014 - 09:49
Lenny:
Els wat een verwennerij, ik zou ook niet weten waar ik al dat eten moet laten.
Fijn dat Hamdan er blij mee is. Wat leven de mensen daar sober, ja ze zijn niet anders gewend, maar toch!!
De gezondheidszorg is ook al geen luxe, en wij maar klagen over een ziekenfondspremie waar je zoveel zorg voor krijgt. Voor ons is het nooit genoeg, en we zeuren lekker verder.
Els ik heb ook een ervaring met een plastic stoeltje. In een kamer vol met verjaardag visite zat ik ook op zo'n comfortabel stoeltje op een parketvloer. Je raad het al.......ik ging steeds lager zitten, tot dat iemand zei:
" kijk die pootjes nou ! !" Arm stoeltje ! ! en arme ik, wat een afgang zeg, nooit meer op plastic!!!!
Steigerhout is nu het beste :-)
Wim en Puk jullie zijn maar druk met de kaarsen. O ja ...die hulpen ze mogen niet meer zo lang op één adres anders ga je te veel hechten, of was er een andere reden? Wel fijn dat je er straks weer spic en span bij zit. Het vuil zal je huis niet uitlopen neem ik aan.
Paula beterschap!! ik hoop dat het een kort durend griepje is.
Hanneke ook sterkte met je voet, toch weer een operatie.
Nou ja, hopelijk is dit het laatste.
Els de foto's zijn weer geweldig, ik zit er helemaal in.
Nog FF en dan laat ik me verbazen, zal wel een cultuurshock zijn.
-
30 Januari 2014 - 09:53
MIA:
goede morgen en middag
Els ik zou ook niet op die stoeltjes durven gaan zitten hoor,is al eens gebeurd,maar was een plastic stoeltje en toen ik ging zitten gingen alle 4 de poten naar opzij dus zat Mia op de grond
Ik moet zo naar Playa Mar een potentiele patient we zien wel -
30 Januari 2014 - 10:22
Els:
Mie, ik zal voor je duimen !
Morgen kunnen jullie lezen wat een fijne dag we hebben gehad.
Xxx -
30 Januari 2014 - 10:24
Jo:
Ik zou gister nog even terug komen, mar te druk ! sorry, nu op kantoor.... mooi verhaal weer mam ! :) en echt leuke foto's !
Tot straks....denk ik :) -
30 Januari 2014 - 14:03
Wim:
Effe gauw!
Fantastisch Els, mooie verhalen en natuurlijk de foto's. Wat een uitvinding toch, die Agfa Clack...
Of was het een Kodak Brownie???
Hoe dan ook, succes verzekerd, dat wél...
Voor het reisbeluste 4-tal: Nog maar 2 naggies slapûh en dán naar het tropiese parradeis! Zal natuurlijk een enorme overgang zijn, zowel met het tijdverschil als de temperatuur...
Dat wordt me een partij a-sociaal genotteren..! Niks doen en op een schandaliglekkere manier verwend worden met alle mogelijke exquise happies.
Héél andere beleving dan een daggie naar Stompwijk...(Hoewel je die mensen in dat durrup ook moeilijk kan verstaan, lijkunt min of meer een bietje op Steenkoolengels/Malijs/Portemonnee-gees of hoe die vreemde tongvallen ook maar mogen heten.
Trouwens, met handen en voeten kom je óók een eind hoor..
Twee uur geweest en tijd voor ónze trip naar de jungle van Moordrecht. Kapmessen/Klewangs/Anti-Slangenspray in de rugzak en gáán met die banaan.
TTYL!! -
30 Januari 2014 - 14:10
Puk:
Als ik met zoiets gevaarlijks nog levend mag thuiskomen is me een vraag, jullie horen het wel, in ieder geval, RASPATATTEN!!!!!!! -
30 Januari 2014 - 16:05
Els:
Nog via Lenny een laatste e-mailadres toegevoegd, welkom !
We hopen dat jullie gezellig meereageren.
Het is bedtijd voor ons .... -
30 Januari 2014 - 16:46
Jo:
Sleep tight ! don't let the bed-buggs bite :) -
30 Januari 2014 - 21:39
Puk En Wim:
gezellig geweest bij Gert, raspatat gegeten in het restaurant met nog wat en lekker geen eten klaarmaken thuis.
nog effe een spelletje en dan zeg ik welterusten allemaal van ons beidjes.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
